Moet ABN Amro nu wel of niet naar de beurs? Voor de timing gaat het vooral om de vraag wanneer de staat een gunstige opbrengst kan verwachten en daarmee het verlies voor de belastingbetaler kan beperken, stelt Z24’s Jeroen de Boer.

Het feuilleton over de beursgang van ABN Amro heeft een hoog soap-gehalte gekregen. In de afgelopen weken ging het vooral over de salarisverhoging van een ton voor hoge bestuurders van ABN Amro, ter compensatie van het schrappen van variabele beloningen. Deze regeling was in 2012 afgetikt met het kabinet Rutte 1 en de Tweede Kamer.

Lees ook het artikel: Kamer wist hoe het zat met beloning top ABN Amro

Omdat de commissarissen van ABN Amro de compensatieregeling in 2014 voor het eerst daadwerkelijk wilden toepassen, oogde dit voor de buitenwereld als een nieuw soort bonus. Het politieke gekrakeel dat hierdoor ontstond en waarbij ook minister Jeroen Dijsselbloem van Financiën van zich deed spreken, eindigde in een pr-debacle voor de top van ABN Amro.

Nadat Dijsselbloem afgelopen vrijdag aangaf de beursgang van ABN Amro uit te stellen, mede vanwege Kamervragen over de beloningsrel, haalde de top van ABN Amro zondag bakzeil. De leden van de raad van bestuur zagen bij nader inzien toch af van hun tijdelijke vaste loonsverhoging.

Uitstel beursgang: wat is goede reden?

Dijsselbloem noemde vrijdag de beloningskwestie mede als reden voor het uitstel van de voor dit jaar geplande beursgang van ABN Amro. Maar dat kwam nogal geforceerd over. Maatschappelijk is hierover de nodige ophef, maar bij een beursgang gaat het er vooral om wat potentiële investeerders denken. En die liggen echt niet wakker van een paar ton meer of minder voor de bestuurstop.

Pikant was wel dat zaterdag via het Financieele Dagblad uitlekte, dat toezichthouder DNB recent forse kritiek uitte op de wijze waarop ABN Amro corruptierisico's in de gaten houdt. Hierbij werd met name de betrokkenheid van de bank bij het in Rusland actieve oliebedrijf Gunvor genoemd, dat overigens een Zweedse grootaandeelhouder heeft.

Afgelopen jaar stelde de Amerikaanse overheid dat de Russische president Poetin indirect financieel betrokken zou zijn bij dit bedrijf (iets dat Gunvor zelf categorisch ontkent). Dit alles ligt gevoelig met het oog op de economische sancties tegen Rusland; en als Europese bank wil je geen mot met justitie in de VS, zo ondervond voormalig ABN Amro-topman Rijkman Groenink in 2005 al eens op pijnlijke wijze.

De kwestie rond corruptierisico's in Rusland komt bovendien bovenop een recente zaak rond onoirbaar gedrag van bankiers bij de ABN Amro-vestiging in Dubai.

Als dergelijke affaires financiële risico's met zich meebrengen die in een beursprospectus thuis horen, is dat uiteraard een reden om nog eens even kritisch naar de timing te kijken.

Opbrengst beursgang voor de staat

De discussie rond de beloningscompensatie voor de bestuurstop - exclusief voorzitter Gerrit Zalm overigens - leidt zodoende af van waar het werkelijk over moet gaan: hoe haalt de staat zo veel mogelijk uit een eventuele beursgang? Daar ligt immers het uiteindelijke belang van de belastingbetaler.

Volgens de Algemene Rekenkamer heeft de staat in totaal zo'n 28 miljard euro gestoken in de overname van delen van ABN Amro/Fortis (stand eind 2013). Hierbij zit echter ook de overname van verzekeraar ASR. Een harde schatting van de baten en kosten valt lastig te maken, maar als ABN Amro bijvoorbeeld voor pakweg 15 miljard euro naar de beurs gaat, zit daar zeker een verliespost voor de staat van vele miljarden in.

De overweging moet hier dus zijn: levert eventueel uitstel van en beursgang van ABN Amro dit jaar naar verwachting substantieel méér op - en dan liefst bedragen die in de miljarden lopen. Naast de beursklimaat en de rol van bovengenoemde affaires, kan daarbij ook een ander punt meespelen

Stel bijvoorbeeld dat de de bestuurstop van ABN Amro nog wat scherper op kosten stuurt - wat de lonen betreft: zowel bij de bedrijfstop als op de werkvloer - en daarmee de winstgevendheid verbetert. Een dergelijke ingreep kan een slankere bank opleveren die bij verkoop meer waard is. Kortom, de belastingbetaler is erbij gebaat als minister Dijsselbloem en de Tweede Kamer een miljardendiscussie voeren en niet een debat over een paar ton.

Oeps! We konden je formulier niet vinden.

Lees ook

Errol Keyner: beleggers ABN Amro even gek als bankbestuurders

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl